Sławniowice

Przygraniczna wioska położona na Przedgórzu Paczkowskim na pn.-zach. od Głuchołaz. Na nowe prawo została przeniesiona w 1201 r. Po raz pierwszy wzmiankowana była w 1284 r. jako villa Cunati, a potem w 1291 r. (niepewna lokalizacja) jako Slawnewiz i w 1300 r. jako Cunczendorf. W 1603 r. wybuchło tu wielkie trwające 13 lat powstanie chłopskie, którego jednym z przywódców był Jerzy Grötzner. Wieś słynie z kopalni marmurów. Sławniowickie marmury były znane już w XIII wieku (nagrobek proboszcza Flermana w Kępnicy koło Nysy z 1314 r.). Rozkwit eksploatacji nastąpił w XVII w. W XIX w. powstało połączenie kolejowe Nowy Świętów - Sławniowice w celu wywozu wydobywanych marmurów. Po 1945 wznowiono eksploatację. Zabytki: przydrożna kapliczka z późnobarokową rzeźbą i kalwaria na górce za wioską.

Sołtys: Szczegielniak Anna
Rada sołecka:

Bryja Alicja
Dunaj Jerzy
Drobek Kamil - Przewodniczący
Gałosz-Pydych Gabriela - Z-ca Przewodniczącego
Gilewicz Lesław
Górniak Małgorzata
Kalfas Alicja
Piekarska Barbara
Rieger Waldemar